Bakteriler, mantarlar ve özellikle solucanlar, yaprakların ayrışmasını ve yenmesini sağlar. Geriye ise orman bitkilerinin büyümesi için ihtiyaç duyduğu verimli humuslu toprak kalır.
Kompost yığınının nasıl çalıştığı da buna benzerdir
Tüm çocuklar sandalyelerine oturur ve daire oluşturur.
Her çocuğun bacaklarının arasında, hayali bir çöp kutusu olduğunu söyleyin.
Öğretmen yüksek sesle şunları söyler:
“Her şey çöp kutusuna!”
Örnekler verilir: “Şeker kâğıdı çöp kutusuna atılır, kırık keçeli kalem çöp kutusuna atılır, kullanılmış bebek bezleri çöp kutusuna atılır…”
Çocuklara uygun ve inandırıcı bir çevre eğitimi verebilmek için, öğretmenlerin öncelikle bu konuyla kendilerinin açık ve eleştirel biçimde ilgilenmeleri gereklidir. Öğretmenler kendi tutumlarını ve davranışlarını gözden geçirmelidir ki, çocukların çevreyle sorumlu bir ilişki geliştirmeleri sürecinde onlara samimi ve yol gösterici birer eşlikçi olabilsinler.
Öğretmen çocuklara “Bugün doğanın gizli parçalarını birleştireceğiz!” diyerek oyunu tanıtır. Çocuklarla yaprakların renk, şekil ve damar yapıları hakkında kısa bir sohbet yapılır. Her çocuğa ya da küçük gruplara bir yaprak zarfı verilir. Çocuklar parçaları inceleyip hangi parçaların birlikte olduğunu tahmin eder. Parçalar birleştirildikçe öğretmen yönlendirici sorular sorar:
“Bu parça hangi renge benziyor? Damar yönü ne tarafa bakıyor? Çocuklar ipucu kartlarını (bütün yaprak fotoğraflarını) bakarak kendi bulmacalarını tamamlar
Çocuklara “Bugün turuncunun büyülü dünyasını keşif edeceğiz ” diyerek etkinlik anlatılır. Her çocuk seçtiği çemberin yanına geçer.
Öğretmen:
Gözlerinizi kapatın, turuncu deyince aklınıza ne geliyor?” diye sorar.
Çocuklar kaselere giderek istedikleri turuncu tonlu malzemeleri seçer. Her çocuk çemberinin içine seçtiği malzemeleri kendi hayal ettiği düzende yerleştirir. Çocuklar sessizce çalışırken öğretmen ortamda huzurlu bir atmosfer oluşturur. Mandalalar tamamlandığında çocuklarla birlikte bir mandala turu yapılır:
Öğretmen çocuklara farklı ötücü kuşların görsellerini gösterir ve kısa bilgi verir. Ardından Sudoku kartlarını tanıtır. Her çocuğa bir Sudoku seti dağıtılır (çözüm sayfası olmadan). Çocuklar kartlardaki kuş resimlerini makasla keser. Kuş isimleri birlikte tekrar edilir. Boş Sudoku tahtası üzerine çocuklar kuşları yerleştirmeye başlar.
Çocuklarla boyama etkinliğine başladığınızda, onlara birazdan farklı hava sesleri
dinleyeceklerini ve bu sesleri dinledikten sonra kâğıda çizebileceklerini söyleyin.
Fırtına seslerini dinletmeden önce çocuklardan gözlerini kapatmalarını ve sadece
Salyangozları nazikçe başlangıç noktasına koyun. Onları kabuklarından kaldırmamaya dikkat edin.
Çocuklar, salyangozların yarışa başlaması için “hazır, başla!” komutunu versin.
Salyangozlar yarışırken, çocuklar onların ilerlemesini gözlemlesin. Hangi salyangozun daha hızlı hareket ettiğini veya hangi salyangozun duraksadığını not alın.
Bir çocuk uygun hava kartını seçer ve grubuna gösterir. Öğretmen bu hava durumunun ne anlama geldiğini kısa bir şekilde açıklar.
Örn: “Yağmur yağdığında dışarı çıkmak için neye ihtiyacımız olur?”
Her çocuk sırayla “En sevdiğim hava …” diyerek uygun hareket veya ses çıkarır.
Çocuklara her dairenin bir numarası olduğunu açıklayın. Önce birlikte 1’den 10’a kadar yüksek sesle sayın.
Sonra örnek olarak 1’den 2’ye, 2’den 3’e nasıl çizgi çekileceğini gösterin.
Çocuklar bağımsız çalışmaya geçebilir. Gerekirse ip veya kibritle bağlantı yollarını oluşturabilirler. Her çocuk kendi sayfa düzenine göre sayıları bağlar. Her çocuk tamamladığında sayfasını gösterir. Şöyle sorularla düşünmeye yönlendirin:
