Proje bir hikâye ile başlar. Sincap ve ormanının diğer hayvanları ormanlarının kesileceğinden korkuyorlar. Ancak Ormanın sadece hayvanlar için önemli olmadığından eminler. Bunun için insanların neden ormana ihtiyaç duyabileceklerinin araştırılmasında küçük orman dedektiflerine ihtiyaç duyarlar.
Çocuklar sıra olup denge parkuru üzerinde dengelerini sağlamaya çalışırlar. Çocuklar ellerine ağaç parçaları alarak dengede durmaya çalışırlar.
İki çocuk beraber denge parkurunda giderler. Bir çocuk gözlerini kapar, diğer çocuk onu yönlendirir.
Eğer mümkünse, şehir parkı yerine doğal bir ormanı tercih edin. Bitki ve ağaç örtüsü zengin olan, farklı ağaç çeşitleri, yere devrilmiş ve doğal haline bırakılmış ağaç, kökler ve çocukların toplayabileceği doğal malzemeler. İnişli çıkışlı olması ve toprak çeşitliliği olması çocuklara farklı tecrübe kazandırır.
Eğer orman bakanlığından, belediyede veya başka bir merciden izin almanız gerekiyorsa izin almayı unutmayın.
Proje başlamadan öğretmenler aktiviteleri gerçekleştirmek istedikleri ormanı gezmeli ve keşfetmeli.
Çocuklar çerçeveleri ormanda toprağın üzerine bırakırlar ve tabloyu izlerler. Mutlaka sıradan bir orman gezintisinden algılayamadıkları detaylar algılarlar ve keşfederler – ilginç şekil almış dallar, küçük kozalaklar, boş salyangoz kabukları ve daha neler neler!
Eğitmen doğada, çevresinde 3 ayrı nesne toplar. Nesneleri bir tahtanın üzerine koyar ve üzerini bir bezle örter. Çocukları çağırır, onlarla bir daire oluşturur. Nesnelerin üzerini açar ve çocuklara nesneleri akıllarında tutmasını ister. Sonra çocuklara 5 dakika zaman tanır ve aynı nesneleri ormanda arayıp bulmalarını ister.
Türkiye yüzölçümünün yaklaşık %27’si ormanlarla kaplı bir ülkedir. Bu ormanlar, biyolojik çeşitlilik açısından zengindir. Ülkemizde 5 çam, 4 Göknar, 2 kayın, 2 fındık, 3 karaağaç, 2 gürgen, 3 dişbudak, 20 dolayında meşe, 10 akçaağaç, 4 huş türü, ayrıca çok sayıda alt tür ve çeşit doğal olarak yetişir.
Bir veya iki çocuk orman korucusu olarak belirlenir ve şimdi diğerlerinin büyümesine yer açmak için ağaçları tek tek kaldırır. Önce çarpık, hastalıklı veya zayıf ağaçların kaldırılmasını sağlarlar. Bunlar, kıpırdayan veya kollarını uzatamayan çocuklardır. Bu eylem iki veya üç kez tekrar edilebilir. Alan çok dar olduğunda, bazıları “hasat” olacaktır. Kaldırılan “ağaçlar” ne olmak istiyorlarsa onu dileyebilirler: bir dolap mı, bir kitap mı yoksa bir keman mı? Bu, kalan ağaçların iyi büyümesine, büyük taçlar oluşturmasına ve sonunda genç ağaçların yeniden gelişebileceği tohumlar dökmesine izin verir.
Her palet farklı sanatsal şekle bürünür, çocuklar paletlerini tamamladıktan sonra birbirlerine gösterirler ve bu konuda sohbet ederler.
Doğanın renkleri:
Renk paleti üzerinden farklı konular hakkında da konuşulabilir.
Ormanda ve vadide, süpürsün kışı da gelsin ilkbahar.
Çocuklar gürültü ve patırtı ile kış adamının uyanışını canlandırırlar:
Çocuklar seslice alkış yaparlar ve ayaklarıyla tepinirler.
Çocuklar kış adamının hiddetli sesini ve nefes alışverişini taklit ederler.
Çocuklar müzik enstrümanları ile vahşi ve sesli kış mevsimi adamını canlandırırlar.
Yakınıyorlar: “İlkbahar, lütfen geri gel! Öğretmen bir flüt ile
Ormanda bağlı gözlerle bir halata tutunarak 100- 120 m yürümek epey öz güven ve cesaret gerektirir. Halat parkurunu her zaman önceden kendiniz deneyimleyin- tehlikeleri/zorlukları belirlemenin ve ortadan kaldırmanın tek yolu budur. Bu oyunda yer almak istemeyen zorlanmaz!
